ఆమె తల ఆరబోసుకుంటోంది..'
తడారని కురుల నుంచి ముత్యాల్లా..
రాలిపడుతున్న నీటిబిండువులు
సూర్య కాంతికి అవి భువిపై చుక్కలు తెస్తున్నాయ్
శుప్రభాత కాంతిలో..
అప్పుడే దిద్దిన కుంకుమ మరో సూర్యుడిలా
మంద్రస్థాయి సంగీతంలా సవ్వడి చేసే చిరునవ్వు
దైవత్వం నిండిన ఆ మోము..
ఆమె కదిలింది.. చిరుమువ్వల సవ్వడి..
అంతవరకూ ఆమె కూర్చున్న మొక్కాలిపేట అలిగింది
అనంత సౌందర్యం తన నుంచి దూరమైందని
తడారని మడి చీర తపతపల మధ్య..
కాలి అందెల శబ్ధం..
ఏదో పేరులేని కొత్త రాగంలా.
నడుము వంపు అలకనందలా..
జాలువారిన కురుల భరత నాట్యం..
ఆమె వెళ్లిపోతోంది.. వెళ్లిపోతోంది
నా కాళ్లు కదలడం లేదు..
చేతన.. అచేతన స్థితి..
మనసు ఆదేశాలు శరీరానికి అండడం లేదు
అవును అందేంత దగ్గరగా మనసు లేదు..
ఆమె వెంట పరుగులు తీస్తోంది
అందెల శభ్దంతో మమేకమై
కురుల నాట్యానికి పక్కతాళం వేస్తూ..
అలకనందలో చిక్కిపోడానికి
వెళ్లిపోయింది..
మతి పోయింది..
--నాగ్
No comments:
Post a Comment